از هر دری سخنی

اندکی از تاریخچه ی موسیقی درمانی:
افلاطون ، فیلسوف یونانی معتقد بود که صوت به شکل موسیقی یا زمینه آهنگ میتواند تاثیری شفابخش داشته باشد. نخستین بار او در کتاب ( جمهور ) به طبقه بندی تم ها پرداخت . وی مقام ( میکسولیدین ) را حزین ، مقام (دورین و فریژین ) را محرک و مقام ( لیدین) را نشاط آور توصیف کرد . مقالۀ ( تم درمانی ) – رضا جوهری فرد

- در یونان باستان نوازندگان می توانستند از طریق نت واحد یا آهنگ صدای شخص ، از او شناخت بدست آورند و شفاگران با آهنگ درونی بیمار هماهنگ شده و با نواختن یک نت بر چنگ یا بربط ، بیمار را شفا می دادند .

- ارسطو معتقد بود که نوای فلوت احساسات را برمی انگیزد و فشارهای عصبی سرکوب شده را رها می کند .

- مصریان باستان صوت را به شکل ماده می شناختند .